لرپرس: قوم لرازاقوام اصیل ایرانی که صاحب تمدنی غنی بوده وازاین میان ایل بختیاری یکی ازایل های بزرگ قوم است که درخودش ایل های بزرگ بانامدارن وفرهیختگانی همچون موسیوندو...رادرخودپرورش داده که سهم شاعران جوان نیزدرخورتوجه ست.

اپلیکشن مذکورکه لینک آن درانتهای خبرثبت شده  بانام اصالت بختیاری دربازارمعروف است حاصل تلاش یکی ازفرزندان ایل غیوربختیاری ست که ازمزایای آن میتوان به دسته بندی هایی نظیر اشعار.تا ریخچه.تصاویرو...نام بردباقالبی زیباوبااشعاربسیارزیباکه زایش تراوش ذهن ودل بوده شعرزیرنمونه ای ازسروده های زیبای حسین عباس پناه عالی جمالی ست

ایل مُو

بمیروم سی تو که رَهدی به خاری

ایل مُو داشتی زِه خُوت هِی یَه سُواری

ایل مُو روزی رسید به اوج خاری

جا تفنگ دست هر جوون هِد یَه سِگاری

دیه نِهد او کسی که با بُنگ گاله

بیاهِه جمع کُنه شیرون مالَه

ایل مُو خُوت سر فراز بیدی به دَورون

دی نداری جورِ اول او تک سُوارون

ایل مُو دِشمِنونِت گاله زِیدِن

سی نابودیت دست به چه کارا که نَزِیدِن

اول بختیاری وابی هفت و چاری

نَجُستِن چاره ای سی سازِگاری

دوم هفت لنگ وابی چهار بابی

گُودِن چهارلنگ وابووِه پنج بابی

سوم کِردِن ای باب هانِه به طافِه

گُودِن هر طافه ای سی خُوس جُداهِه

چهارم طافه ها وابین به تیرَه

گُودِن وا دی نَبو ای بَردِ شیرَه

پنجم تیره ها وابیدِنِه تَش

گُودِن هر کُر بِوونِه وا زَنِه تَش

ششم کردن ای تَش هانِه به اَولاد

گُودِن وا نَبووِه ای قُوم و اَجداد

هفتم اَولاد وابی به کُر و باواس

گُودِن دیه نوا چی بِمَهنِه جاس

سیچِه وا ایل مُو ایجور رِه  به کوری

اِمیرُم تا نَفَهمُم یَه حرفِ زوری

شاعر: حسین عباس پناه عالی جمالی تیره شید(شیت)

این اپلیکشن دردونسخه دمو وطلایی تشکیل شده که برای تهیه آن  کافیست برروی نوشته های زیرکلیک کنید

«اصالت بختیاری(نسخه طلایی)» 

«اصالت بختیاری» 

قبل از عید از طریق دوست و برادر عزیزم آدانیال امیرکمایی(لرجنوبی،

کمایی،رامهرمز)از لرهای متعصب،مطلع شدم که قرارست اوایل فروردین ۹۶در بلوک لیراوی استان بوشهر جشنواره ایی برای پاسداشت شعر و فرهنگ و ادب آن خطه برگزار شود.

ظاهرا اجرای این جشنواره هرساله و بطور کامل با هزینه مردم محلی و علاقمندان به فرهنگ و ادب منطقه انجام می گردد.

شنبه ۵ فروردین ۱۳۹۶

بهر صورت با دوست خوبم دانیال خان قرار گذاشتیم که ظهر شنبه ۵ فروردین همدیگر را در رامهرمز ملاقات نموده و ‌به اتفاق هم با ماشین شخصی آقای امیری به سمت شهرستان دیلم حرکت نماییم.

ضمنا قرار بود استاد غلامرضا مهرآموز(لرفئیلی،مینجایی،اندیمشک)و آقای علی برزیان(لرجنوبی،طیبی،بهبهان)هرکدام جداگانه به این جشنواره بیایند که مطلع شدیم متاسفانه بدلایلی نمی توانند حضور یابند.

در بین راه و عصر همان روز با آقای محسن خواجه گیری از انسان های دلسوز،لرگرا و فعال تماس گرفتیم و با خبر شدیم که فرمانداری دیلم بعلت باران و امکان قطعی برق،برنامه را کنسل و به روز دوشنبه موکول نموده است.

به شهر دیلم رسیدیم اما چون قرار بر این بود که مهندس فرزاد توانگر(لرجنوبی،سرحدی،شیراز)از فعالان جوان لرگرا را در بین راه باخود به محل برگزاری ببریم و ظاهرا رسیدن ایشان به مقصد با تاخیر مواجه شده بود،حدود دوسه ساعت از وقت خود را لب ساحل،بازار اصلی دیلم و بازار کویتی ها به گشت و گذار پرداختیم.

فرزاد از نیروهای جوان،فعال و متعصب بخش شرقی مناطق لرنشین است و خیلی علاقمند بودم از نزدیک ایشان را ببینم که بالاخره میسر شد،ساعت ۲۱ به جمع ما پیوست و سه نفری به روستای بنه احمد منزل آمحسن خواجه گیری(لرجنوبی،لیراوی،شهرستان دیلم)رفتیم.

محسن خان خواجه گیری در میهمان نوازی و مهربانی و تعصب زبانزد است،هرچند این ویژگی تمام لرها خصوصا مناطق جنوب است.

استاد رهدار محقق و شاعر برجسته مردم لر نیز در کنار ما بود و از وجودش استفاده نمودیم.

همان شب باوجود خستگی مان به گفتگو درباره فرهنگ و هویت لر با اهالی روستا پرداختیم و حقیقتا مردم آن جغرافیا باوجود آنکه در جریان رسانه ایی کشور کمتر با عنوان لر معرفی شده اند(اینکه این موضوع عامدانه است یا خیر محل بحث در اینجا نیست)اما چنان نسبت به لر بودن خود علاقه و اشتیاق داشتند که برایمان عجیب بود.

ضمن اینکه در این گفتگو به نکات جالبی درباره شباهت های ویژه ایی میان واژگان لیراوی و بختیاری رسیدیم.

یکشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۶

باتوجه به اینکه برنامه از پیش تعیین شده روز شنبه ۵ فروردین به دوشنبه ۷ فروردین ساعت۲۱ تعویق افتاد،تصمیم گرفتیم تا زمان برگزاری جشنواره از استان لرنشین بوشهر بازدید نماییم

ادامه خبر وتصاویر را در   اینجا  مشاهده کنیی